گرفتن حق حضانت فرزند توسط مادر

یکی از مباحث حقوقی که از گذشته تا به امروز در رابطه با آن چالش و بحث های مختلفی وجود داشته است، به حق حضانت مربوط می شود.

حضانت در لغت به معنای پرورش و تربیت از کودک است؛ - به طور طبیعی، یکی از شرایطی که منجر به واگذاری حضانت فرزند به مادر می شود، فوت پدر است.

البته در ماده 1171 قانون مدنی در رابطه با این موضوع صحبت شده و مطابق با آن باید گفت که اگر یکی از ابوین فوت کند، حضانت و نگهداری از فرزند به دیگر فرد زنده سپرده می شود.

این در حالی است که جد پدری نیز در قید حیات هستند و می توانند حضانت فرزند را قبول کنند.

در این موقعیت اگر مادر زنده باشد، اولویت واگذاری حضانت، مادر است و بعد جد پدری فرزند! البته در ماده 43 قانون حمایت خانواده به این موضوع اشاره شده است که اگر پدر فوت کند و حضانت به مادر برسد، دادگاه باید بررسی های لازم را انجام دهد و مطمئن شود که واگذاری حق حضانت به مادر خلاف مصلحت فرزند نیست.

حال شرایطی را تصور کنید که ابوین هردو در قید حیات هستند و تصمیم به جدایی می گیرند؛ در چنین موقعیتی تکلیف حضانت فرزندان آن خانواده چه می شود؟ پدر یا مادر، کدام یک باید نگهداری از فرزندان را برعهده بگیرند؟ در پاسخ به چنین سوالی، باید گفت در ماده 1169 قانون مدنی ذکر شده است که اولویت واگذاری حضانت در پروسه طلاق، به مادر است، به خصوص برای کودک